Yaklaşık 18 ay civarı başlayıp,bazen 36-42 aylara kadar devam edebilen,ebeveynler için anlaşılması ve dayanılması zor bir dönem olarak kabul edilirmiş.İşte biz Efe ile böyle bir dönemi yaşamaktayız.Bu dönemde çocuk sürekli olumsuz davranabilir,söylenilenin tersini yapabilirmiş.Bu davranışların sebebi çocugun yaklaşık bir yaşından itibaren kendini ayrı bir birey olarak algılaması ve bunu keşfetmesiyle beraber de çevresinede kabul ettirmek konusunda ki çabasıymış.Pedagoglar bu dönemi "anne-babanın sınavı" olarak adlandırmışlar.Gerçekten de dogru söylemiş pedagoglar.Şu anda zorlu bir sınavla karşı karşıyayız.Bazen tahammül gücümüz azalsa da bu dönemin geçici oldugunu bilmek beni ve eşimi rahatlatıyor.
İlk başta yeni eve taşındıgımızdandır diye düşünmüştüm Efe'nin degişen davranışlarının sebebini ama yanılmışım galiba.Tabii ki yeni ev,yeni bir hayat da zor gelmişte olabilir.Ben bile zorlanırken Efe arkadaşlarını kaybetti kolay degil.Ama olay bu kadar degil işte.Ne söylersem tersini yapıyor benimle inatlaşmak için elinden geleni yapıyor mesela.Yapma dedigimde aglama krizlerine giriyor ve susturmak çok zor oluyor.Banyo ya girmek istemiyor girince çıkmak istemiyor.......Ve şuan aklıma gelmeyen bir sürü olumsuz davranış.
İlk zamanlar da anlayamadıgım için neler oldugunu Efe'ye ben çok mutsuz ve her zaman sinirliydim.Tabii ki ben gergin olunca Efe benden gergin ve sinirli.Ben sakinleşince Efe'de sakin.Ve anladım ki Efe'nin davranışlarını sınırlarımı belirleyerek sakince karşılarsam bu dönem daha da kolay geçecek.Yani sabır.Aglama krizine girdiginde onu kendisiyle başbaşa bırakıyorum ve yavaş yavaş sakinleştigine tanık oluyorum.Ona seçme şansı tanıyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorum yazabilirsiniz.